Frenk üzümü yetiştirciliğinde çok sıcak, kurak ve sisli yerlerin dışındaki bölgeler, iklim türleri bakımından sıkıntı çıkarmamaktadır .Soğuklara dayanımı diğer üzümsü meyvelere oranla daha fazladır. Yalnız siyah Frenk üzümler kış mevsimlerine duyarlıdır. Don tehlikesinin olduğu yerleşim yerlerinde Frenk üzümü yetiştiriciliği tavsiye edilmemektedir . Üzümsü meyveler içerisinde en erken çiçek açan tür olduğundan, -2 C veya -3 C’ye düşen sıcaklıklarda çiçekleri dona maruz kalabilir. Çiçeklenme evresinde uygun olmayan hava şartları silkmeye sebebiyet vermektedir. Kırmızı Frenk üzümleri dikimden 4 sene, siyah Frenk üzümleri ise 4-5 yıl sonra tam verime geçmektedirler. İyi bir bakımla bunların ömürleri 12-15 sene hatta 20 seneye kadar çıkabilmektedir. İlk ürünlerini ise dikimden sonraki 2. veya 3. yıl içerisinde almak mümkündür. Ortalama olarak bakıldığında 20 yıla kadar uzayabilmektedir. Dekardan 600-1200 kg arasında ürün alınabilmektedir. Üzümsü meyvelerin tat, koku, vitamin ve diğer biyokimyasal özelliklerin bakıldığında insan sağlığına çokça faydası vardır. Frenk üzümü ise daha vitaminler bulunmadan önceki dönemlerde insanlar tarafından soğuğa dayanım kazandırdığı görülerek bol bol tüketilmiştir. Frenk üzümü botanik anlamda asıl üzümler grubuna girmektedir. Bitkilerin gövde türlerine göre yapılan ayrımda ise, gövdeliler grubuna dahildir. Frenk üzümü Rosales takımının Saxifragaceae familyasının Ribes türüdür. Ribes cinsine ait ilk bilimsel araştırma Janczewski (1904) tarafından yapılmış olup araştırmada Berger (1924) ‘e yer verilmiştir .
Frenk Üzümü Budaması
Kış mevsiminde yaprakları dökülüp, bâzıları da her zaman yeşilliğini muhafaza eden küçük çalılardır. Kökleri saçak şeklinde olup, fazla derine inmezler. Dalları zayıftır. Her sene kök kısmından yeni sürgünler meydana getirir. Meyveleri küçük salkımlar hâlindedir. Salkımlar üzerinde tâneler yuvarlak ve çok parlak renklidir. Kabuk yarı saydam olduğundan, tânenin içerisindeki çekirdekler fark çeşitlerde de olabilmektedir.
Meyveler hem ekşimsi hem de tatlıdır. Frenk üzümü hasatı yeni olgunlaşmış ve en gençler olacak şekilde toplama işlemi yapılmalıdır. ( bu hususa çok dikkat etmelidir). Yaprakları enine doğru hacimli biçimdedir. Frenküzümü en iyi şekilde ılıman iklim koşullarına uyum sağlar. Fazla yaş ve fazla kuru toprakları sevmez. İlkbaharda erken uyandıkları için, dikimi sonbaharda yapmak verimi arttırır. Bahçe zirâatinda frenk üzümü, 1,20×1,40 m(en düşük dikim mesafesi)tavsiye edilen siyah frenk üzümünde 1.70mx220m aralık ve mesâfeyle dikilmelidir. Budanmayan frenk üzümleri iyi mahsul vermezler. Onun için yaşlı dallarına budama yapılmalıdır. Genç sürgünleri yerlerinde bırakarak iyi bir aralama işlemi gerektirir. Köklerden süren yararı olmayan dalları kesip atmalı, ortada olanlarından bir veya iki tanesini bırakmalıdır. Bırakılan bu sürgünler fidanı gençleştirir. Bunlardan en makbulü büyük tâneli kırmızı frenk üzümüdür. Bu üzüm çeşidi yararlı ve suyu çoktur . Şurup yapmaya uygundur . Frenk üzümlerini iyice yetişip olgunlaştığı dönem toplamalıdır. Yetiştiği ortam olarak incelendiğinde Türkiye’nin çoğu bölgesinde yetiştirmeye uygun bir meyvedir.