Bezelye Yetiştiriciliği

BEZELYE YETİŞTİRİCİLİĞİ

 Bezelye sadece insan tüketmesi açısından değil, dolaylı olarak tarım ve hayvancılık kollarında da kendine has bir yeri bulunmaktadır. Bezelye baklagiller grubuna dahil olan bir bitki olduğu için köklerinde nodül ismi verilen yumrucuklar mevcuttur. Bu nodüller içerisindeki nodozite bakterileri vasıtası ile havanın serbest azotundan yararlanmakta olup, toprağın azotça zenginleşmesini sağlamaktadır. Nodozite bakterileri yardımı ile bezelye bitkisi bir dekar ekili alanda bir yetiştirme döneminde 9 kg saf azot fikse etmektedir. Ekonomimizde de oldukça önemli bir paya sahip olan yemeklik baklagiller, son yıllarda tarla bitkileri içerisinde en yüksek ekim alanı artışı olan ürün grubunu oluşturmaktadır. Tarımsal ürünler içerisinde yemeklik baklagillerde yüksek verimli, iç tüketim ve dış satım için istenilen niteliklere sahip çeşitlerin geliştirilmesi ve bu özellikleri ortaya çıkaracak yetiştirme tekniklerinin uygulanması sonucu saf ve kaliteli ürünün satışa sunulması, halkımızın beslenmesi ve dış satım için büyük önem taşımaktadır.

Sulama

Sonbaharda ekilen bezelyede, bu dönemlerde genellikle yağış fazla olduğundan sulamaya ihtiyaç duyulmamaktadır. Ancak Kurak bölgelerde ya da kurak geçen yıllarda bezelye yetiştiriciliğinde tane verimini garantiye almak için sulama yapılması gerekmektedir. Sulama genellikle çıkıştan çiçeklenmeye kadar olan ve gelişen dönemde yapılmalıdır. Bezelye çiçeklenme dönemine kadar normal ve muntazam sulama ister, Çiçeklenme zamanı fazla su ihtiyacı olmaması ile beraber, fazla kuraklıkta meyve ve tohum bağlamaya olumsuz etkilemektedir. Bezelye meyve bağlama döneminde toprak su kapasitesinin %50-65 arasında olmasını ister.  

Toprak İstekleri

Bezelye toprak bakımından oldukça seçici bir bitkidir. Bezelye kumlu topraklardan ağırca killi topraklara kadar çok değişik topraklarda yetişebilme kapasitesine sahiptir. Ancak yüksek tane verimi elde etmek için, toprak; sıcak ve derin, humuslu, kireçli süzek, orta ağırlıkta, su tutma kabiliyeti yüksek topraklar olmalıdır. Ağır killi topraklarda ise rutubet fazlalığından gelişme azalır veya zarar görürler. Buna bağlı olarak rutubetli taban topraklarda vejetatif büyüme artar ve tane verimi düşer. Eğer az olan suyu yağışlarla telafi edilir veya taban suyu yüksek olursa kumlu topraklar elverişli olur. Bezelye toprak asiditesine karşı oldukça hassastır. Daha asitli topraklarda bezelye yetiştirilmek istenirse, mutlaka kireçleme yapılmalıdır.