Şeftali Yetiştiriciliği

 Toprak İsteği

   Kumlu, tınlı, milli, çakıllı ve çabuk ısınan alüviyal topraklarda Toprak pH sı 6-7 civarında olan, Toprak yüzeyine yakın ana kaya olmayan Aktif kireç oranı %12 yi geçmeyen Ağır ve nemli olmayan Taban suyu seviyesi düşük ola topraklarda iyi sonuçlar alınır Kireç oranı yüksek topraklarda kalsiyum demir alımını engellediği için demir eksikliği klorozu ortaya çıkar.

İklim İsteği

   Şeftali bir ılıman iklim meyve türlerindendir. Kış mevsiminde dinlenmeye girer ve yapraklarını döker. Şiddetli kış soğukları, düşük yaz sıcaklığı ve ilkbahar donları şeftalinin ekonomik olarak yetiştirilmesini önleyen iklim faktörleridir. Kış soğuklarına göre ilkbaharın geç donları şeftali yetiştiriciliğinde daha önemlidir. Çiçek tomurcuklarının kış aylarında soğuklara çok dayanıklı olmalarına karşılık tomurcuklarda uyanmanın ilerlemesiyle, çiçeklerin açılması ve küçük meyvelerin teşekkülü ile donlara karşı hassasiyet artar. Nitekim çeşitli araştırıcılar tarafından soğuk zararının meydana geldiği derece olarak, taç yaprağı ucu görünen kapalı tomurcuklar için -6.6° ile -1.6°C, açmış çiçekler için – 3.6° ile -1.1°C ve yeni teşekkül etmiş meyveler için -2.7° ile -l. 1°C olduğu bildirilmektedir. Çiçeklenme zamanında havaların soğuması, özellikle sıcaklığın 5°C’nin altına düşmesi ve yağan yağmurlar tozlayıcı böceklerin faaliyetlerini engeller. Çiçeklenme dönemi uzar. Sonuçta, meyve tutumu azalır. Çiçeklenme sonrası meydana gelecek yağışlar ve yüksek hava nisbi nemi külleme, kızılleke ve klok gibi mantari hastalıkların artmasına neden olur.

Sulama

Sert çekirdekli meyveler arasında en fazla suya ihtiyaç duyan şeftalidir. Özellikle meyvelerde çekirdek teşekkülünden sonra suya ihtiyaç artmaya başlamaktadır. Meyve hasadından önceki sulamalar meyvelerin irileşmesini, renklerin parlaklaşmasını sağlar. Mümkünse damla sulama gibi modern sulama sistemleri kullanılmalıdır. Sulama sıklığı ve verilecek su miktarı iklim, toprak ve bitkinin yaşına göre farklılık gösterir.