Pazı Yetiştiriciliği

   Pazı ülkemizde Ege-Marmara ve Akdeniz bölgelerinde yetiştirilerek tüketilen bir bitkidir. Şekerpancarı üretilen bölgelerimizde şekerpancarının çapa ve seyreltme dönemindeki genç bitkileri ve daha sonra da genç yaprakları pazının değerlendirildiği gibi kullanıldığından bu bölgelerde pazı üretim alışkanlığı yoktur. Toplam üretiminin 8500 ton civarında olduğu belirlenmiştir.

   Anavatanı Akdeniz ülkeleri olup dünyaya buradan yayılmıştır. Kırmızı pancara göre soğuklara daha dayanıklı bir bitki olması sebebiyle daha kuzey bölgelerde de yayılmıştır. Kar örtüsü altında kışı geçirebilen bir bitkidir. Romalılar ve Yunanlılar dönemlerinde üretilerek tüketildiği bilinmektedir.

Toprak hazırlığı, ekim ve dikimi

   Pazıda toprak hazırlığı pancardaki gibi yapılır. Toprak sonbaharda derin şekilde sürülür, sonbahar ekimi yapılacaksa organik gübreleme uygulanmaz. Ekim ilkbaharda yapılacaksa sonbahardaki sürüm öncesinde toprağa verilecek olan 3-4 ton/dekar organik gübre sürümle toprağa karıştırılır. Ekim Ege bölgesinde olduğu gibi yazın veya yaz sonunda yapılacaksa sürümden öce dekara 12 kg N, 10 kg P2O5 ve 15-20 kg verilerek toprağın 15 cm derinliğe kaz ayakları ile karıştırılır. Daha sonra tarla ekime hazırlanır. Pazı tohumunun düzenli çimlenmesi ekim öncesinde yapılan toprak hazırlığı ile yakından ilgili olup toprak hazırlığı özen ister.

   Pazı geniş alanlarda yetiştirilecekse ekim mibzerle, daha küçük alanlarda ve tavalarda yetiştirilecekse serpme olarak yapılır. Her iki yetiştirme şeklinde de toprağın tohumla temasın iyi olabilmesi için iyi işlenmiş ve inceltilmiş olması gerekir. İşleme esnasında toprak tavının muhafaza edilmesi büyük önem taşır. Ekimin yağışlı periyodda yapılması özellikle kaymak bağlayan topraklarda büyük sorun yaratır. Düzenli ve sık sulama yapılması ise ürünün verimini arttıracaktır.