Greyfurt Yetiştiriciliği

Bu meyve üretimi çok az görülen, kış aylarında olgunlaşıp üretimi yapılan  greyfurt lezzetinden kaynaklı tercih edilen bir meyve olduğunu söylememiz pek doğru olmaz. Fakat greyfurtun tesirini  bilenler portakalı bırakıp greyfurt alıp yiyor. Sindirim sisteminden kronik hastalıklara kadar faydası vardır.  Özellikle C vitamini bakımından zengin olması soğuk algınlığı dolasıyla oluşmuş enfeksiyonlarda  birebir  faydalı olduğu su götürmez bir gerçektir.

   Greyfurt meyvesi kış  mevsimi dışında büyüyüp olgunlaşmamaktadır. Ağızda önce tatlı bir tat verirken sonradan acımsı bir tada dönüşüyor ama çok yararlı suyunu sıkarak beğeniyle içtiğimiz bir meyve haline getirmemi mümkün.Greyfurt meyvesini veren altıntop ağacı, turunçgillerdendir. Anayurdu Karayipler Denizi’ndeki Jamaika adası olan altıntop ağaçları, oradan 17. yüzyılda dünyanın sıcak bölgelerine getirilmiştir. Daha sonra ülkemizde , özellikle Akdeniz ve Ege Bölgeleri’nde de üretimmi yapılmaya başlanmıştır. Sonbaharda olgunlaşma başlayan   ve portakaldan daha büyük   olan greyfurt meyvesi, alt ve üstten basık yuvarlak biçimde sarı renktedir. Kalın kabuklu ve çeşitlerine göre sarı,  kırmızı ya da pembe etlidir. Etinin tadı acımsı olan bu meyve genellikle yenilmez. Suyu sıkılıp ya öylece ya da içine şeker veya taze sıkılmış portakal suyundan katarak tüketilir. Tüm turunçgiller gibi, greyfurtunda  sıcak bitki örtüsü olan bir ortamda yetişmesi gerekir.

   Yetiştiriciliğin yapılacağı yerlerde sıcaklıkların -2,-3^oC’nin altına düşmemesi gerekir. Çünkü -9, -10^oC’nin altına düşen sıcaklıklarda ağaç donarak çürüme olasılığı vardır. Dayanamadığı en yüksek dereceler ise, 45 ve daha yüksek sıcaklıklardır. Bu meyve  ağaçlarının olgunlaşma süreci 12–13^oC’de başlar. En hızlı büyüme göstereceği sıcaklık değeri , 25–31^oC’de olur ve 37–39^oC’de artık büyüm olmaz.  Meyve olgunlaşması için en uygun sıcaklık 21^oC’dir. Sıcak veya soğuk hava koşullarından   greyfurt  ağaçları kötü etkilenir. Bunun için hâkim rüzgârlara karşı ağaçları korumak için rüzgâr kıranlar kullanılması önerilir.  Ayrıca altıntop ağaçlarına etki eden faktörlerden  havanın  nem oranından etkilenir. Düşük nem oranındaki hava, ağacın gelişmesini ve meyve olgunlaşmasını olumsuz yönde etkiler. Toprak istekleri; Tüm turunçgiller gibi, altıntop ağaçları da en iyi bol humuslu, derin, süzek, kumlu tınlı, tınlı ya da killi-tınlı topraklarda verim miktarı artar.  İyice derine inen köklerinin oksijen gereksinimi fazla olduğundan, altıntop ağacı kesinlikle gereğinden fazla  ve ağır  topraklarda yetiştirilmemelidir. Taban suyunun da genelde toprak yüzeyinin  1,5 m altında olması gereklidir. Aksi takdirde toprakta drenaj yapılması gerekir. Toprağın kireç oranına karşı duyarlı olan altıntop ağacı için en uygun pH derecesi 5,5–6 olmalıdır. Üretimi ; Tohumla üretimde elde edilen turunçgil ağacıdır. Greyfurt bu anacın üzerine aşılanır. Tohumlar bahar başı mart ve nisan aylarında toplanır. Tohum, olgun meyve içinden çıkarıldıktan hemen sonra ekilirse yüksek oranda çimlenir. Ancak ekim genellikle ilkbaharda yapıldığı için, farklı zamanlarda büyüyen  meyvelerden alınan tohumlar 4–7^oC arasındaki sıcaklıklarda 8 ay depolanabilir. Aşı ile üretimde daha çok göz aşısı uygulanır. Kalem aşısı çok önerilmez. Yabacı otların kabuk verdiği nisan-kasım ayları arasında aşı uygulaması yapılmalıdır. Yaklaşık 2 cm kalınlığındaki yabani otların üzerine iyice pişkinleşmiş sürgünlerden alınan aşı gözleri, yerden 15 cm yükseklikten aşılanır. Aşı sonrasında yabani otların  aşı sürmesi teşvik edilir. Göz gelişip sürgün oluşunca bitkinin sopa ile  desteklenmesi gerekir.

Sulama 

     Bütün turunçgiller  gibi, greyfurt ağaçlarının yıllık su gereksinimi toprak, iklim ve ağacın gelişme durumuna göre 800–1.200 mm arasında değişir. Sulama dönemi olan nisan ortası ve ekim ortasıdır. Bu 7 aylık sürede, havaların çok sıcak ve kurak olduğu zamanlarda ağaçlara 600–700 mm arasında değişen miktarda su verilmesi gerekir.